مسيريابي كارا در شبکه تأثير مهمي در انتقال درست و سريع داده‌هاي الكترونيكي و بالابردن بهره‌وری شبکه از جمله ايجاد تأخير كم و گذردهي بالا دارد. در دهه اخير الگوريتم‌هاي مسيريابي جديدي بر اساس مفاهيم سيستم‌هاي چندعامله، پيشنهاد شده‌اند. يکي از اين الگوريتم‌ها، AntNet است چکیده کامل
مسيريابي كارا در شبکه تأثير مهمي در انتقال درست و سريع داده‌هاي الكترونيكي و بالابردن بهره‌وری شبکه از جمله ايجاد تأخير كم و گذردهي بالا دارد. در دهه اخير الگوريتم‌هاي مسيريابي جديدي بر اساس مفاهيم سيستم‌هاي چندعامله، پيشنهاد شده‌اند. يکي از اين الگوريتم‌ها، AntNet است که در مقايسه با روشهاي قبلي داراي کارايي بهتري در واكنش نسبت به تغييرات شبكه ميباشد. اما الگوريتم AntNet نيز دارای نقطه‌ضعف‌هايي مانند همگرايي نسبي ديرهنگام است. در اين مقاله سعي شده است اين مشكل تا حدي رفع شود. پيشنهاد ما افزودن نوعي مورچه کمکي برای افزايش همکاري بين گرههاست تا زمان رسيدن به همگرايي در شبکه و واکنش نسبت به تغييرات شبکه سريعتر گردد. اين روش تعميمي از روش پيشنهادي قبلي است كه مورچه‌هاي كمكي در نودهاي مياني نيز ايجاد مي‌شوند. به منظور ارزيابي كارايي، الگوريتم در محيط 2NS پياده‌سازي شده و آزمايش‌هاي متعددي در شبكه‌هاي NSFNet و NTTNet انجام گرديده است. تحليل آماري نتايج اين آزمايش‌ها، نشان ميدهد استفاده از روش جديد رسيدن به همگرايي را در اكثر مواقع سريعتر ساخته است. در اين آزمايش‌ها، تأخير تا 5% و تغييرات تأخير تا 6% كاهش پيدا كرده است. اين در حالي است كه حتي با كاهش آهنگ توليد عامل‌ها، الگوريتم جديد با سربار كمتر نيز، كارايي بهتري نسبت به الگوريتم اصلي دارد.
پرونده مقاله
